အခုတစ္ေလာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို.ေကာင္းတယ္။ သူမ်ားစိတ္နဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ျဖစ္ေနရတယ္။
တာ၀န္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရေႀကာင့္ရယ္၊ သူမ်ားေတာင္းဆိုတာကို အလြယ္တကူ
မျငင္းတတ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ့သေဘာလြယ္မႈေတြေႀကာင့္
အဆင္မေျပမႈေတြေတာ္ေတာ္ေလးႀကံူေနရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္လည္းဆႏၵေတြရိိွေနတာပါပဲ။ ဘယ္သူမွကိုယ္ကို ဦးစားေပးစဥ္းစားတာ
အခုထိမရိွလို.ေတာ္ေတာ္၀မ္းနည္းမိတယ္။တကယ္လုပ္ခ်င္ေနတာနဲ့ လုပ္ေနရတာ
ဆန့္က်င္ဘက္ေတြပဲ။
သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အလိုမရိွဘူး၊ ဘယ္သူ့ကိုမွ မလိုခ်င္ဘူး၊ ျဖစ္နိုင္ရင္
တစ္ေယာက္တည္း ခနေလာက္ေလး
ေနခ်င္တယ္၊"ဘယ္သူမွ ငါ့ဆႏၵကိုထည့္မစဥ္းစားေပးႀကနဲ့" လို.ပဲအႀကိမ္ႀကိမ္ေရရြတ္ေနရတယ္။

ဒီေန.မသြားခ်င္ဆံုးေနရာကိုထပ္သြားရျပန္ပါတယ္။
ေပ်ာ္စရာမဟုတ္တဲ့ အေျဖပါပဲ။
စိတ္ဓါတ္က်စရာေတြ ၊၀မ္းနည္းရတာေတြ၊အခုတေလာဆက္တိုက္ျဖစ္ေနရတယ္။
ေလာကႀကီးမွာ တစ္သက္လံုး ကံမေကာင္းနို္င္တဲ့သူဆိုတာ၇ိွလား။
တစ္ခါတစ္ေလ ေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္တယ္။
လမ္းသြားရင္ေရွမွာ ေျဖးေျဖးသြားတဲ့သူေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။
ကားေပၚကဆင္းခါနီးမွာ ဆင္းမွာလားလို.ေနာက္ကေမးတဲ့သူေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။
ျမန္ျမန္လုပ္ ျမန္ျမန္လုပ္ လို.ေျပာေျပာေနတဲ့သူေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။
ဥပုသ္ေန.တိုင္း နင္ဥပုသ္ရလားလို.လာလာေမးတတ္တဲ့ အမႀကီးကိုလည္းမုန္းတယ္။
ရရမရရသူ့ ကိစၥမွမဟုတ္တာ။တကယ္ေတာ့သူက မနာလိုေနတာ မုန္းတယ္။
နင္ကတာ၀န္မေက်ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ လို.ေျပာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုလည္းမုန္းတယ္။
သူ့ကိုဘယ္တုန္းကမွ တာ၀န္ေက်ပါ့မယ္လို.လည္းဂတိမေပးမိပါဘူး။
ကိုယ္ေတာင္မေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို သူမ်ားကိုဘယ္လိုနွစ္သိမ့္နိုင္မွာလဲ။
ဖုန္းခဏခဏဆက္ေနတဲ့သူကို( က်ေနာ့ခ်စ္သူမဟုတ္ပါ) လည္းမုန္းတယ္။
မသနားတတ္ဘူးဆိုတာလည္းသိေနရဲ့သားနဲ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ရတာဆိုလို. ခ်စ္သူဖုန္းဆက္တဲ့ေန.ေတြရယ္၊ က်ေနာ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလး
အငယ္ေလးနဲ့ ေတြရတဲ့အခ်ိန္ေတြရယ္ပါပဲ။
သူနဲ့က်ေနာ့ႀကားမွာ ဘာတာ၀န္ေတြမွခ်ည္ေနွာင္မထားပါဘူး။

အိပ္ယာအသစ္နဲ့ အိပ္ခ်င္လို.
    ေကာင္းကင္ဆီ ထြက္ေျပးခဲ့တာ
    မခံခ်င္စရာ အျဖစ္ေတြနဲ့
    နာက်င္စရာ ဒဏ္ရာေတြပဲရတယ္
    အခ်စ္ဆံုးသူေတြကိုေတာင္
    ဖြင့္ဟမေျပာနုိင္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ဆိုး........................

အမ်ားေရွ.မွာေတာ့ ေခါင္းေမာ့ေနခဲ့တယ္
    စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာသူအျဖစ္နဲ့
    တကယ္ေတာ့
    စိတ္အားငယ္တတ္သူရယ္ပါ
    လိႈင္းပုတ္သံတိုးတိုးေလးမွာေတာင္
    အမ်ားႀကီးျပိဳက်ေနတာ လူမသိသူမသိ....................
 
...........ရဲ့ စကားလံုးေတြေအာက္မွာ
    နာက်င္မႈေတြ မ်ိဳသိပ္ရလြန္းလို.
    မ်က္ရည္ေတြက်မလာနိုင္ေတာ့တာကိုေတာင္
    မအံ့ႀသခ်င္ေတာ့ဘူး............................

အေကာင္းအဆိုးေတြ မျမဲတာသိေပမယ့္
    က်ေနာ့အတြက္ေတာ့..........................

က်ေနာ္တို့အိမ္မွာ မ
ႏၱေလးကယူလာတဲ့ေခြးစုတ္ဖြားေလး(က်ေနာ္တို့အေခၚ မဂ်င္နီ) ကေနေမြးလာတဲ့
သမီးေလး ျပည့္ျပည့္ဆိုတာရိွတယ္။ သူ့ကိုလည္းေခြးတုိ့သဘာ၀အတိုင္း
အာ၀ါဟ၀ိ၀ါဟလုပ္ျပီး သကာလ ေမြးလာေတာ့ ကေလးေလးေတြ(၅) ေကာင္ေတာင္။
ကေလးေတြအမ်ားႀကီးေမြးရလို.ျပည့္ျပည့္ခမ်ာမွာလည္း
ႏွလံုးေရာဂါရျပီးေမာေမာေနပါေလေရာ ဒါတင္မကေသးဘူး နွာရည္တရဲြရဲြနဲ့
အေအးမိသလိုဖ်ားသလို အျမဲျဖစ္
ေနေတာ့တာ......က်ေနာ္တို.မိသားစုထံုးစံအတိုင္း ေခြးကိစၥဆို
ကိုယ္ကိစၥထက္ဦးစားေပးေနက်ဆိုေတာ့ ၀ိုင္းျပီး
ဂရုစိုက္ႀက ေဆးခန္းျပႀကနဲ့ေပါ့ ။မသက္သာပါဘူး။ဒါေပမယ့္ ၁၀
ရက္ေလာက္လဲႀကာေရာ အဲ့ေရာဂါေပ်ာက္သြား
တယ္ဗ်။ ေဆးခန္းျပတုန္းကမေပ်ာက္ပဲအခုမွေပ်ာက္တယ္ဆိုျပီး
တစ္မိသားစုလံုး၀မ္းသာေနႀကတာေပါ့။ေနာက္မွ
ေဖေဖက ငါ.....မင္းတို့ကိုမေျပာပဲ ၀ီစကီနဲ့
ေအာင္တမန္ေဆးကိုေရာျပီးတိုက္လိုက္တာ တဲ့။ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္းေနာ္
ေခြးနဲ့လူသေဘာသဘာ၀ တူမွမတူတာ.....က်ေနာ့္ေဖေဖက အဲ့လို...............
က်ေနာ့္ေဖေဖက တစ္ဦးတည္းသားေပမယ့္ သူ့ရဲ့ဇာတိျဖစ္တဲ့
အုတ္တြင္းျမို.ေလးမွာေတာ ၀မ္းကဲြေမာင္နွမေတြကေတာ ့အမ်ားသား
...သူတို.ေတြကခ်စ္လည္းခ်စ္ႀကတယ္ ေဖေဖ လာျပီဆိုရင္ကို ေပ်ာ္ေနႀကတာ။
ေဖေဖတို.ေမာင္နွမေတြထဲမွာ ညီမ အပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္ရိွတယ္။ က်ေနာ္တို. အေခၚ
အန္တီစိုး ေပါ့ သူကတိရစၥာန္ေတြကို အရမ္းခ်စ္တတ္တာ။ သူခ်စ္တာကမွ
က်ေနာ္တို.မိသားစုလို ေခြးကိုေတာင္မဟုတ္ဘူး ႀကက္၊ ဘဲ၊ ၀က္၊ေခြး၊ေႀကာင္
အကုန္ကိုခ်စ္တာ။ သူတို့အိမ္မွာဆိုရင္ေႀကာင္ေတြ
ႀကက္ေတြက လူထမင္းစားေနရင္ စားပဲြခံုေပၚထိကို လိုက္တက္ျပီးေတာ့ေတာင္းတာ။
အန္တီတို.အိမ္က
တိရစၥာန္ရံုႀကီးလို.က်ေနာ္ကစတိုင္း စိတ္ဆိုးေသးတယ္။
သူအိမ္ေရာက္ေတာ.သ.ူႀကက္ဖႀကီး ေနမေကာင္းလို.စိတ္ညစ္ေနတယ္တဲ့ အဲံဒါနဲ.ေဖေဖက
ငါကုေပးမယ္ဆိုျပီး က်ေနာ္တို.ေခြးလိုပဲ အရက္နဲ့
ေအာင္တမန္ေတြနဲ. တုိက္လိုက္ပါေလေရာ ........ႀကက္ဖႀကီးခမ်ာမွာ
အမူးသမားေျခလွမ္းေတြနဲ့ ေလးငါး
လွမ္းေလာက္ေလ်ွာက္ျပီး ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ဒူေ၀ေ၀လုပ္ျပီး
ဘံုးဘံုးလဲက်ကာေသရွာပါေလေတာ့သတည္း..
က်ေနာ္တို.သားအဖလည္း အေျခအေနမေကာင္းတာသိလို. ေယာင္မလည္နဲံ
အိမ္ဘက္ကိုျပန္လာလိုက္ တယ္။ ေနာက္မွသိရတာက အရက္ေတြက ၀ီစကီမဟုတ္ပဲ
အလြယ္ရတဲံ ့မီးေတာက္ေတြတဲ့ဗ်ား..........
တိုက္လိုက္တဲ့ပမာဏ ကိုလည္းႀကည့္အံုး
အႀကမ္းပန္းကန္လံုးနဲံတစ္လံုးတဲံ့.................
.....................သနားလိုက္ပါဘိ ကိုေရြွႀကက္.......................

့

မတက္ရရင္ေတာ့၊ တစ္သက္ပါ့ မခံေပါင္တဲ့။
ကနစို တံုးတိုသစ္က၊ ေႀကြးဟစ္ရန္ေထာင္။
မနက္က အေသေကာင္
သူေတာင္မွ တက္နိုင္ေသး။
ငါတံုးတို ကနစိုသားေပပါ့
ေခ်ာင္းဖ်ားကို ခါတစ္ေခါက္
ေရာက္ရမယ္ေလး တဲ့။

ဒီေခ်ာင္းမွာ ဒီတရားတဲ့
ႀကားမွာေပါ့ က်ဴရိုးရွင္။
ကနစို တံုးပ်ိဳလွကို၊ နားခ်ပါရွင္။
ဒီေခ်ာင္းကို ၀င္မိလ်ွင္
မထင္နဲ့ တစ္ေခါက္တည္း။
တက္တံု သက္တံုနဲ့
တက္မကုန္ သက္မစဲ၊ ေမာေလာက္ေအာင္ပဲ။

ဒီေခ်ာင္းမွာ ဒီတရားတဲ့
ႀကားမွာေပ့ါ က်ဴရိုးရွင္။
ကနစို တံုးပ်ိုဳလွကို၊ နားခ်ပါရွင္။
ဒီေခ်ာင္းကို ၀င္မိလ်ွင္
တက္ခ်ိန္တြင္ ဆင္းနိုင္ပဲ။
ဆင္းခ်ိန္မွာ တက္လိုလည္း၊ ေစာင့္ရစျမဲ။

မနက္က တက္တဲ့ဒီ၊ မမီလိုက္ေလလည္း။ညဦးယံ ဒီျပန္တက္ပါလိမ့္
တက္စရာ ခက္ပါပဲ၊ ပန္းေဗဒါ နည္း။

ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီေရးတဲ့ ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာေတြထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။
ေလးစားရတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြနဲ့အတူခံစားမိလို.ပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့သူံးႏွစ္ July 15 ကလည္းဒီလိုရာသီဥတုပဲ
မိုးေတြသည္းသည္းမဲမဲရြာလိုက္ရပ္လိုက္နဲ့ေပါ့။

အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကမိုးရာသီနဲ.လိုက္ျပီးရင္မေအးနိူင္ပဲပရိေဒ၀မီးေတြေတာက္ေလာင္ေနတဲ့သူ၃ေယာက္ရိွတယ္။
၀မ္းနည္းပူေဆြးမႈေတြကိုဖံုးအုပ္ျပီးအတည္ျငိမ္ဆံုးနဲ့လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြလုပ္ေနရတ့ဲတစ္ေန့ေပါ့။၀မ္းနည္း
မႈေတြကို မ်က္ရည္ေတြအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းမလာေအာင္ထိန္းသိမ္းရတာအရမ္းခက္တာပါပဲ။
စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာေနေပမယ့္ေဖေဖေျပာေနတာေတြမႀကား၇ေတာ့ဘူးေဖေဖ။.........''မင္းေျပာခ်င္တာေတြ
ငါတို့အားလံုးနားလည္ပါတယ္၊စိတ္ကိုေအးေအးထား၊၀င္သက္ထြက္သက္ေပၚမွာသတိကပ္ပါ"ဆိုတဲ့ငိုသံတစ္၀က္ေရာနဲ့
ေမေမ၊အရြယ္ေရာက္ေနႀကေပမယ့္အားငယ္မႈေတြ၊၀မ္းနည္းမႈေတြအျပည့္နဲ့သားနဲ့သမီးအသည္းေတြေႀကေအာင္
နာက်င္ေနရေေပမယ့္မ်က္ရည္ေတြမျမင္ေစ၇ဘူးေဖေဖ။
သမီးနဲ့သား ေဖေဖ့ကိုကန္ေတာ့ႀကတယ္ေဖေဖအသက္ရိွစဥ္ေနာက္ဆံုးကန္ေတာ့ျခင္း။
ေဖေဖနဲ့အတူရိွေနတဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းကေဖေဖ့ကိုခ်စ္တယ္လို
တစ္ခါမွေတာင္ မေျပာမိခဲ့ဘူး။
အခုစိတ္ထဲကေနအက်ယ္ႀကီးေျပာေနတယ္ေဖေဖ.......ေဖေဖ့ကိုသမီးခ်စ္တယ္
..............
သမီးတို့အတြက္ေႏွာင္ႀကိုးမတည္းပါနဲ့ေဖေဖ.......။
ခ်စ္ေသာသူနဲ့ေကြကြင္းရျခင္းဆိုတာဆင္းရဲလိ္ုက္တာလို့ အဖန္တလဲလဲ
ႏွလုံးသြင္းေနမိတယ္။ ဘ၀တစ္ေလ်ွာက္လံုးဒီေလာက္တစ္ခါမွ ပူပင္ေသာက
မေရာက္ဖူးပါ။
July 15 ရဲ့ေနတာက 2006 မွာအရွည္ဆံုးပဲထင္ေနပါတယ္။ ေမေမ ေဖေဖ့ကို နမ္းတယ္
တစ္သက္တာ အတြက္ ေနာက္ဆံုးအနမ္း ။ သူတို့ကိုႀကည့္ျပီးသံေယာဇဥ္ရဲ့
ပူပန္ဆင္းရဲျခင္းကိုသိရတယ္။
မတိုက္ပါနဲ့လို.သမီးတားေပမယ့္ ေမေမ တိုက္လို့ေနာက္ဆံုးေသာက္တဲ့
ႀကက္ေပါင္းရည္ေတြ၊ ေဆးေတြ.....
............မွတ္မိေနေသးတယ္ "ငါ့သမီးကတကယ္ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္ ေဖေဖကေတာ့
ေနမေကာင္းလို့ ့မစားနိုင္ေတ့ာဘူး"တဲ့
သမီးလက္ရာကိုေနာက္ဆံုးစားသြားတဲ့ေဖေဖ........................
ရွင္သန္ျခင္းနဲ့ ေသဆံုးျခင္းႀကားမွာ အသက္ကို ခက္ခက္ခဲခဲရွူ
ေနရတဲ့ေဖေဖ့ကိုႀကည့္ျပီး မသြားပါနဲ့လို.
မတားရက္ပါဘူးေဖေဖ.......ဒီအေျခအေနက အျမန္လြပ္ေျမာက္ပါေစလို့ ပဲဆုေတာင္းေနမိတယ္။
ညေန ၅ နာရီ၂၅ မိနစ္ ေဖေဖထြက္သြားျပီ။ ဒီမိသားစု ဘ၀ထဲကေနအျပီးထြက္သြားျပီ။
ရင္ထဲမွာ ဘာမွမရိွေတာ့ဘုူး ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးျဖစ္သြားျပီ။ ဘာသံမွလည္းမႀကားေတာ့ဘူး။
ဘာမွလည္းမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။.....အေ၀းကေန တိုးတိုးေလးႀကားတယ္ "ငိုခ်လိုက္
ငိုခ်လိုက္"တဲ့
ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းဆဲြလႈပ္ခံရတယ္.............မတံု့ျပန္နိုင္ေတာ့ဘူး
အသံထြက္ဖို့အင္အားေတြမရိွေတာ့ဘူး။
မ်က္လံုးထဲကေန ပူပူအရည္ေတြစီးက်လာတာပဲသိတယ္။ ေဖေဖ ေအးခ်မ္းသြားျပီလား။
လြတ္ေျမာက္ပါေစ......ေဖေဖ......

နာက်င္ရလြန္းလို့ ဘယ္သူ့ကိုမွမေျပာျပခဲ့ ျပန္လဲမေတြးျဖစ္ခဲ့တဲ့JULY 15
......၃ နွစ္ျပည့္အမွတ္တရ....

ဒီေန.ရာသီဥတုကလဲမိုးတစိမ့္စိမ့္ နဲ့ ဘာမွမထူးျခားသလိုပါပဲ။
က်ြန္ေတာ့္ေမေမတို့ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ဒီေန.ေတြဆို ဥႀသေတြဆဲြတယ္၊
၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္တစ္ခုခုေတာ့လုပ္ႀကတယ္တဲ့။အဲ့ဒီဥႀသေတြဆဲြျပီဆိုရင္
လမ္းမွာသြားေနတဲ့သူေတြကအလုပ္ေနတဲ့သူေတြက ခနေလာက္ရပ္ေနႀကတယ္တဲ့။
၀မ္းနည္းျခင္း၊ေလးစားသမႈေတြနဲ့ ခနေလာက္ရပ္တန္.ေနတဲ့သေဘာေပါ့၊အခုေတာ့
ဘာဆိုဘာမွမထူးျခားေတာ့တဲ့ေန.တစ္ေန.လိုပဲ။ဒီလိုပဲတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္
သြားရေတာ့မွာေပါ့။

က်ဆံုးသြားခဲ့ၾကေသာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို ဦးညႊတ္အေလးၿပဳပါသည္