ကနစို တံုးတိုသစ္က၊ ေႀကြးဟစ္ရန္ေထာင္။
မနက္က အေသေကာင္
သူေတာင္မွ တက္နိုင္ေသး။
ငါတံုးတို ကနစိုသားေပပါ့
ေခ်ာင္းဖ်ားကို ခါတစ္ေခါက္
ေရာက္ရမယ္ေလး တဲ့။
ဒီေခ်ာင္းမွာ ဒီတရားတဲ့
ႀကားမွာေပါ့ က်ဴရိုးရွင္။
ကနစို တံုးပ်ိဳလွကို၊ နားခ်ပါရွင္။
ဒီေခ်ာင္းကို ၀င္မိလ်ွင္
မထင္နဲ့ တစ္ေခါက္တည္း။
တက္တံု သက္တံုနဲ့
တက္မကုန္ သက္မစဲ၊ ေမာေလာက္ေအာင္ပဲ။
ဒီေခ်ာင္းမွာ ဒီတရားတဲ့
ႀကားမွာေပ့ါ က်ဴရိုးရွင္။
ကနစို တံုးပ်ိုဳလွကို၊ နားခ်ပါရွင္။
ဒီေခ်ာင္းကို ၀င္မိလ်ွင္
တက္ခ်ိန္တြင္ ဆင္းနိုင္ပဲ။
ဆင္းခ်ိန္မွာ တက္လိုလည္း၊ ေစာင့္ရစျမဲ။
မနက္က တက္တဲ့ဒီ၊ မမီလိုက္ေလလည္း။ညဦးယံ ဒီျပန္တက္ပါလိမ့္
တက္စရာ ခက္ပါပဲ၊ ပန္းေဗဒါ နည္း။
ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီေရးတဲ့ ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာေတြထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။
ေလးစားရတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြနဲ့အတူခံစားမိလို.ပါ။
0 comments:
Post a Comment